ภาษาซี

โครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรมภาษาซี
ประกอบด้วยโปรแกรมย่อยหรือเรียกฟังก์ชัน(function)อย่างน้อย 1 ฟังก์ชัน

คือฟังก์ชัน Main() ซึ่งมีรูปแบบดังนี้


Void main() {
// ส่วนหัวของฟังก์ชัน สั่งเริ่มทำงาน
การประกาศตัวแปรท้องถิ่น;
// ส่วนการประกาศตัวแปร
คำสั่งต่างๆ;
//ส่วนคำสั่ง
}
//สั่งจบการทำงาน
ฟังก์ชัน main () ประกอบด้วย 3 ส่วนหลัก คือ
1. ส่วนหัวของฟังก์ชัน ประกอบด้วย ชนิดข้อมูล void ชื่อฟังก์ชัน main ตามด้วยเครื่องหมาย() ตามลำดับ2.ส่วนประกอบตัวแปร ใช้สำหรับประกาศตัวแปรชนิดต่างๆ เพื่อเก็บข้อมูลระหว่างการประมวลผล3.ส่วนคำสั่ง ประกอบด้วยคำสั่งที่เกี่ยวข้องกับการรับเข้าและการแสดงข้อมูล และคำสั่งประมวลผลอื่นๆส่วนประกาศตัวแปรและส่วนคำสั่งจะต้องเขียนอยู่ระหว่างเครื่องหมาย { } เสมอ ทั้งสองส่วนนี้ใช้นิยามการทำงานของฟังก์ชัน main() หรือในที่นี้เป็นการนิยามการทำงานของโปรแกรมนั่นเอง และคำสั่งทุกคำสั่งในภาษาซีจะต้องปิดท้ายด้วยเครื่องหมาย ; เสมอ